Τετάρτη 30 Αυγούστου 2023

Στο φως

Ήρθες αργά
Τα βήματα σου μικρά κι αθόρυβα
σαν το ανεπαίσθητο αεράκι του Ιούνη
Ήρθες αργά
Στάθηκες στην πόρτα 
Κι εγώ δεν είχα ούτε νερό να σε φιλέψω
Ήρθες αργά
Τα μάτια μου αβέβαια σε έψαξαν 
Σαν μια εικόνα που γνωρίζουν 
Μα δεν θυμούνται να αγαπούν
Στεκόσουν εκεί 
Με το κρανίο σου και απ' όλα
Κοίταζες μέσα
Και σκέφτηκα όλα τα λουλούδια που μαράθηκαν 
Και όλα τα φρούτα κομμένα στο πιατάκι 
Που σάπισαν
μέχρι να 'ρθεις
Διέσχισα το δωμάτιο τάχα να σ' αγκαλιάσω 
Μα εσύ πιο γρήγορα άπλωσες τα χέρια προς το μέρος μου
Αργά τα γνώριμα σου χέρια
Οι άκρες των δαχτύλων σου 
Ο χειμώνας που μας ρήμαξε
Μας έγδυσε μας άφησε κενούς
Απέφυγα το βλέμμα κι αφέθηκα στο άγγιγμα 
Κρύβοντας κάτω από τα ρούχα μου μια άνοιξη γεμάτη υποσχέσεις
Εσύ ήθελες το καλοκαίρι μου
Τα μικρά κενά ανάμεσα στα δόντια σου και τους μηρούς μου τώρα άνθιζαν παχιές λωρίδες φως 
Σαν ένας άλλος Αιγύπτιος θεός υψώθηκες μπροστά μου 
έτοιμος να χαρίσεις τη ζωή ή να δικάσεις
Τα χέρια μου ψηλαφιστά βρήκαν τις πιο μικρές σου εκδορές
Σε αυτή τη διακοπή του δέρματος σου 
Έχωσα τα νύχια μου βαθιά
Να μπω μέσα στα κόκκαλα σου, κάτω από τους τένοντες και μέσα απ' τις συγχύσεις 
Κάτω απ' όλον τον ιστό που σε κρατά όρθιο μπροστά μου 
Βαθιά μέσα στα ζωτικά σου όργανα 
Και πέρα απ' αυτά
Γιατί ζηλεύω κάθε τι που φέρεις μέσα σου 
Ζηλεύω τη καρδιά που έχεις τόση ανάγκη την παλμική της κίνηση 
Ζηλεύω το στομάχι, το συκώτι και τα σπλάχνα σου
Σπλάχνο μου
Ένα ρυάκι αναβλύζει από την κλείδα σου
Και εγώ που έζησα πέντε αιώνες ξηρασία 
Νιώθω πως θέλω όλο να το πιω μα δεν θα φτάσει 
Να ξεδιψάσει ο λαός και οι βασιλείς μου.

Artwork: Δημήτρης Μαρίνης


Τρίτη 5 Ιανουαρίου 2021

Tέσσερα πενήντα ένα


Κλείνουμε τη μύτη

Κρατάμε την αναπνοή μας 

Και μετράμε αντίστροφα

 μέχρι το τέσσερα

Ξαναμετράμε τους τοίχους του δωματίου

Κλείνουμε τα μάτια 

Και ονειρευόμαστε τα χρώματα

Εγώ είδα πράσινο των ματιών σου

Τα δικά μου συνεπώς 

Με ξεγελάνε

Κοιτώ το άστρο που έχει φυτρώσει στο ταβάνι μας

Κάνω μια ευχή 

και ελπίζω να μην πέσει

Παρατηρώ τις άκρες των δακτύλων σου

Και γεύομαι τη χθεσινή βροχή

Και το άνθισμα μιας βουκαμβίλιας

Η άνοιξη αργεί ακόμα

Μα ο χειμώνας μας τελείωσε

Σε αναμονή εποχής 

Τινάζω τις κουβέρτες 

Και σε βρίσκω στις πτυχώσεις

Στριφογυρίζω αγκαλιά με την πλύση νούμερο 48.

Τα κόκκινα μένουνε κόκκινα

Και τα σεντόνια μας μυρίζουνε λιακάδα

Εισπνέουμε δυνατά

Κρατάμε την αναπνοή μας

Και ξεφυσάμε απαλά

Ένα

Δύο

Τρία

Τέσσερα

Μικρή ανακούφιση

Οι τοίχοι είναι ακόμα εδώ

Η τύχη είναι ακόμα με το μέρος μας

Και το μπαλκόνι στα επιτρεπτά μας όρια.


Κωνσταντίνα Δαούτη Δημήτρης Μαρίνης
   Artwork: Δημήτρης Μαρίνης

Τρίτη 18 Ιουλίου 2017

Αποφάσεις


Ύπνοι στους καναπέδες

και μύτες πιο υγρές κι από του σκύλου.
Το δέρμα σου κάτω από τα νύχια μου
Κι εσύ να μου φωνάζεις "μ ε ί ν ε".

Ένστικτο επιβίωσης
Σε σκότωσα πριν με σκοτώσεις.


Artwork: Δημήτρης Μαρίνης

Τρίτη 6 Ιουνίου 2017

Α-στερητικό του ύπνου- μια νύχτα που έβριθε ελλείψεις φωνηέντων

Τα βράδια με γυροφέρνει η αρρώστια.
Προχωρώ ψηλαφιστά στο σκοτάδι
φοβούμενη μη χτυπήσω το πόδι μου
σε κάποια γωνία επίπλου που προεξέχει.
Όσο ανεβαίνει ο πυρετός μόνο το όνομά σου μοιάζει πιθανή απάντηση
σε μια ερώτηση που φαίνεται να τους καίει όλους.
Τα χέρια μου έχουν συνηθίσει να ψηλαφίζουν τη γεύση σου και τώρα το μαξιλάρι μου βαθιά χωμένο ανάμεσα στα δυο μου μπούτια, έχει το σχήμα του προσώπου σου.
Οι κτητικές αντωνυμίες πληθαίνουν όσο εμείς μαζί γινόμαστε λιγότεροι.  




Artwork: Cleo43

Δευτέρα 19 Σεπτεμβρίου 2016

Δις-τοπικό


Tα δάκρυα είναι για να κυλάνε.

Ο αέρας δε φέρνει τίποτα καλό
Μονάχα σκόνη.

Αν βγω μια μέρα κλαίγοντας στον άνεμο
η σκόνη θα χωθεί μες στο ανοιχτό μου στόμα
θα αναμιχθεί με τα καυτά μου δάκρυα,
θα γίνει λάσπη και φοβάμαι θα με πνίξει.
Κλαίω μονάχα ασφαλής μες στο δωμάτιο μου.
Εκεί η σκόνη μ’ έχει συνηθίσει.



Artwork: Δημήτρης Μαρίνης

Τετάρτη 3 Αυγούστου 2016

Σημεία στίξης και βρασμού



Φίλησέ μου τα μάτια 
Δε θα 'ναι προδοσία 
Θα είναι ένας πιο γλυκός τρόπος 
να μου σκουπίσεις τα δάκρυα 
Τι λέω!
Αυτή είναι η μεγαλύτερη προδοσία απ' όλες
Μια βίαιη τέλεια 
Στους φυσικούς νόμους της βαρύτητας.






Αrtwork: http://drawing.plumbing/                                                                                         https://www.instagram.com/tdufva/

Παρασκευή 15 Ιουλίου 2016

Αποκόλληση από τον πυρήνα

Φυσικές διαδικασίες
Τράβηξες το σκοινί απότομα και έπεσα.
Τράβηξα το σκοινί απότομα και κόπηκε.
Έλλειψη τεχνικής και βαθμολογία με πρόσημο αρνητικό.

Χρειάζεται μαεστρία για να ζεις επικινδύνως.


Θα αρκεστώ στα καλλωπιστικά φυτά μου.
Ελπίζω να μη δαγκώνουν οι ορχιδέες.



Artwork: Δημήτρης Μαρίνης